Lunch toespraak

Wij zijn erg tevreden met het feit dat wij de eerste sector in Nederland zijn waarin afspraken gemaakt zijn om de gevolgen van automatisering en robotisering in combinatie met overcapaciteit op te vangen. Momenteel buigt de SER zich op verzoek van de minister over de sociale gevolgen van robotisering en automatisering. Ook in de SER dacht men weg te komen met de niet onderbouwde boodschap dat robotisering goed is voor “de economie” en dat het nieuwe en extra banen zal opleveren. FNV Havens heeft zijn expertise ten behoeven van dit SER-traject ingebracht. Hopelijk leidt ook in de SER dit tot voorzichtiger aannames met betrekking tot de zegeningen van de chip en de robot, en tot beleid waarin ook eventuele negatieve sociale gevolgen serieus onder ogen worden gezien.

Het werkzekerheidsakkoord:
Het heeft lang geduurd. Te lang, maar als we niet verder treuzelen zijn we hopelijk nog op tijd met de juiste maatregelen. Wij zijn verheugd dat wij nu hier bijeen zijn. Want ondanks alle kanttekeningen die wij plaatsten en plaatsen bij het proces en de uitkomst daarvan, is dit toch een mijlpaal.

Laat dit dan ook niet ons zgn. ‘laatste avondmaal’ zijn. Niet van Allard, niet van Ronald, niet van Pieter of Hans en al helemaal niet van de vakbonden. We hebben nu met elkaar ervaren dat het moeilijk is om tot overeenstemming te komen, maar niet uitgesloten. En dat is misschien wel het meest waardevolle van alles. Die spirit dat werkgevers en bonden elkaar opzoeken en samen zoeken naar mogelijkheden om problemen op te lossen, kan voor Rotterdam in de toekomst wel eens van groot belang zijn. Overigens niet alleen in de containersector, maar ook in andere sectoren.

En toch, met het bereiken van deze mijlpaal zijn we er nog niet. Handtekeningen zetten is één, maar vervolgens uitvoeren wat nu is overeengekomen, is minstens net zo belangrijk.  Er is nog veel te doen.
Het akkoord dat we hebben gesloten is een sectoraal akkoord, bedoeld om elkaar binnen de sector te helpen met het oplossen van een probleem dat de hele sector aangaat. Het akkoord is vooral bedoeld om de havenwerkers met een dienstverband voor onbepaalde tijd op 1 januari 2015, binnen de sector, dus ongeacht wie hun werkgever is, te behoeden voor onvrijwillig ontslag vanwege overcapaciteit en/of automatisering. Als dat we met het akkoord dat eenmaal hebben bewerkstelligd, kunnen we ook die zekerheid ook aan andere doelgroepen bieden.

En we hebben daarvoor een aantal stevige maatregelen, mede dankzij het feit dat het Havenbedrijf ook bereid is een duit in het zakje te doen. De senioren haven fit regelingen worden uitgebreid. De interne baan gaat werk bieden aan havenwerkers. Bij het vervullen van vacatures krijgen werknemers uit de doelgroep een voorkeurspositie.

En door collegiale in- en uitleen kan voorkomen worden dat het ene bedrijf kampt met leegloop terwijl er op een andere terminal juist extra mensen nodig zijn. Nogmaals: die afspraken zijn gemaakt om elkaar te helpen. Ze kunnen alleen effectief zijn als ze ook in die geest verder worden uitgewerkt.

De containersector kan niet alleen bestaan met concurrentie. Waar dat kan, moet ook worden samengewerkt. De pilot voor collegiale in- en uitleen tussen ECT en APMTR was daarvan een bemoedigend voorbeeld, dat niet voor niets ook in het werkzekerheidsakkoord wordt genoemd. Op dit voorbeeld moet worden voortgebouwd.

Het is nu tijd dat alle werkgevers, zowel de terminalbedrijven als de verhurende bedrijven, bij elkaar gaan zitten om tot gezamenlijke afspraken te komen met betrekking tot die collegiale in- en uitleen. Dat zij samen een cao-tekst maken waarmee iedereen tot zijn recht komt. Een cao tekst die aan doelgroep van dit akkoord de werkzekerheid biedt die bedoeld en overeengekomen is.

Wij nodigen de werkgevers hierbij uit om met die tekst naar de vakbonden te komen, zodat wij kunnen beoordelen bekijken of dit een tekst is die in de bestaande cao’s opgenomen kan worden. Dat zou een mooi en passend vervolg zijn op wat tot nu toe tot stand is gebracht.

Dank voor jullie samenwerking en aandacht.